Huis 43 en lensquilt

Vandaag is het begin van week 7 van dit jaar, dat heb je als je elke dag een huisje maakt en ze in rijen van 7 naait..... Je ziet op deze manier ook hoe snel het jaar gaat! Snel dus!!!
Deze week gaat manlief met onze jongste zoon Lennart weer op duikvakantie, dit keer de Malediven, ja het moet blauw water zijn van de heren, mensen die duiken weten precies waar ze het over hebben! Het was al eens Egypte, Indonesie op vakantie in de zomer (ik mocht een weekje eerder naar huis en de mannen gingen door naar een duikresort bij Sulawesi) en vorig voorjaar Bonaire. Als duiker kom je nog eens ergens! En ik? Ik blijf gewoon thuis (ik hou niet van warmte, zee, strand en zeker geen vissen in water waar ik zwem!) en hoop een leuke quilttop te maken in de ruime week dat de heren weg zijn.
Dus het wordt een rustig weekje voor mij thuis, alleen de oudste is dan nog in huis. Ook niet meer voor lang, want als alles volgens planning gaat dan woont hij van de zomer in zijn eigen huisje! Spannende tijd dus. Aan de ene kant is het leuk voor hem, maar ik zal hem wel erg missen, ookal komt hij nog weinig beneden, maar toch .....

Vandaag aan de was gewerkt, probeer ook mijn strijkachterstand te verkleinen, dus ga er zometeen weer tegenaan. Strijken is zoveel werk en het komt steeds weer terug, bleh! Maar goed, de tv voor mijn neus en er is vast wel iets om naar te kijken, anders een dvd, dat is ook altijd goed.

De eerste sok voor Sharissa is gepast..... Mijn schoonmoeder nam de sok mee voor haar om te passen en ik kreeg een telefoontje dat de sok goed is, dus doorbreien aan nummertje 2, ben alweer voorbij de hiel met het minderen bezig, dus die is echt wel af als ik haar zie de 25e februari!



Mijn huis van vandaag, net vers van de naald, het potloden stofje kreeg ik van Cuny, de rest komt uit mijn eigen verzameling. Bij het zoeken naar plaatjes om te ruilen op de 25e februari ( HUISJESBEE IN DEN DOLDER!) kwam ik dat lapje tegen met schoolbus en allerlei kindertjes. Dit roodharige ventje past wel in mijn familie, mijn jongste broer en ik zijn allebei roodharig, bij mij is het bijna weg, bij hem is het nog steeds rood. Wat ben ik vroeger gepest op school met mijn knalrode haar en wat zou ik het nu graag weer zo rood hebben ;-)

Nog even een plaatje van gisteren, de Lensquilt in wording van Dorine, mooi wordt die he? Bijna niet te geloven dat die top echt PLAT is?


Op de achtergrond zie je onze 'paperpiecing' wand, met alle kartonnetjes voor zeshoekjes, driehoeken, ruiten, etc. Het zijn er heel veel, dat zie je wel!

Ik ga weer naar boven, aan het werk met die enorme stapel strijkwerk! Zou dat nu echt minder worden als Randy het huis uit gaat? Ik hoop van wel, dat zou dan het enige voordeel zijn :-(

Tot morgen,
Marina.